رزین کاتیونی C100H پرولایت Purolite

تخفیف ویژه

رزین کاتیونی C100H پرولایت Purolite

رزین کاتیونی C100H از محصولات کمپانی پرولایت Purolite انگلیس می باشد. این رزین یک نوع رزین کاتیونی اسیدی قوی می باشد که جهت حذف سختی آب از آن استفاده می شود. رزین C100H از دانه های کروی شکل به رنگ روشن تشکیل شده است و این نوع رزین در تصفیه آب صنعتی جهت تولید آب خالص کاربرد دارد.

رزین کاتیونی C100H در گروه عملکردی رزین های اسید سولفوریک و یک رزین سطح استاندارد با اندازه ذرات در محدوده بین 300 تا 1200 میکرومتر می باشد. رزین C100H با استفاده از اسیدهای معدنی و هیدروکلریک اسید ها صورت می گیرد.

کاربردهای رزین کاتیونی C100H پرولایت Purolite

1- سختی گیر صنعتی

2- سیستم های سختی گیر با بسترهای لایه ای

3- کاربردهای سختی گیرها بستر ترکیبی

4- موارد و کاربردهایی که نیاز به آب فوق خالص دارند.

مزایای رزین سختی گیر پرولایت مدل C100H

1- ظرفیت عملکرد بالا در حذف سختی آب

2- دارای عملکرد سینتیک (جنبشی) خوب برای جایگزینی یون سدیم با یون های کلسیم و منیزیم موجود در آب سخت

3- پایداری فیزیکی و شیمیایی بسیار عالی و بازیافت راحت

4- دارای استانداردهای جهانی مانند استاندارد WQA از انجمن کیفیت آب، استاندارد NSF/ANSI-61 آمریکا که به بررسی معیارهای تاثیرگذار بر روی سلامت اجزا سیستم تصفیه آب می پردازد.

افت فشار و شستشوی معکوس رزین کاتیونی C100E پرولایت

پارامترهای زیادی را می توان جهت بررسی مشخصات فیزیکی و شیمیایی رزین تبادل یونی مورد بررسی قرار داد که افت فشار و شستشوی معکوس دستگاه سختی گیر رزینی از پارامتر های پر اهمیت هستند که در ادامه به بررسی آن ها می پردازیم.

افت فشار (Pressure Drop) : بعد ازگذشت مدت زمانی از شروع استفاده از سیستم سختی گیر رزینی، به دلیل اشباع بستر رزین داخل فیلتر ممکن است افت فشار در داخل مخزن به وجود آید. این افت فشار تابع عوامل مختلفی مانند: توزیع اندازه ذرات، عمق بستر رزین، حجم مواد تبادلی، میزان جریان و هم چنین گرانروی (ویسکوزیته) محلول نفوذی می باشد. عوامل موثر بر هر یک از موارد بیان شده شامل موارد زیر است:

•     افزایش رسوب ذرات بر روی بستر رزین
•     فشرده سازی بیش از حد رزین
•     طبقه بندی نادرست و غیر اصولی یا ناقص بستر رزین

شستشوی معکوس (Backwash) :در طول مدت بک واش، مخزن حاوی رزین باید به مدت 10 تا 15 دقیقه با حجمی معادل 50 تا 70 درصد کل مخزن شستشو داده شود. انجام این عملیات که تحت عنوان بک واش نامیده شده، سبب می شود ذرات به دام افتاده در داخل مخزن، آزاد شده و حباب های به دام افتاده داخل بستر رزین نیز خارج شوند. پس از این فرایند ذرات رزین به حداقل مقاومت خود در برابر ورود جریان آب می رسند.

در اولین سرویس بعد از نصب دستگاه سختی گیر، زمان شستشوی 30 دقیقه پیشنهاد می شود. گسترش حجم بستر رزین با افزایش سرعت جریان افزایش و با کاهش دمای مایع ورودی کاهش می یابد.دقت داشته باشید موقع شستشوی معکوس به دلیل فشار و انبساط بیش از حد مجاز، رزین داخل مخزن به لوله بالایی مخزن نرسد.

احیای رزین کاتیونی C100H پرولایت Purolite

احیای رزین کاتیونی C100H همچون تمامیه رزین های کاتیونی اسیدی دارای عامل هیدروژن (H+) با استفاده از اسیدهایی مانند هیدروکلریک اسید و یا سولفوریک اسید انجام می شود.

هیدروکلریک اسید از عملکرد بهتری به نسبت سولفوریک اسید برخوردار می باشد زیرا قادر است ظرفیت رزین را افزایش دهد. اما قیمت هیدروکلریک اسید نسبت به سولفوریک اسید بیش تر می باشد و با توجه به مصرف زیاد اسید برای احیای رزین در صنایع بزرگ، استفاده از سولفوریک اسید ترجیح داده می شود. سولفوریک اسید دارای چگالی بالایی می باشد و موقع رقیق کردن تولید حرارت می کند، بنابر این به سیستم اتوماتیک احتیاج دارد. رقیق کردن این اسید با استفاده از آب بدون یون و در چندین مرحله انجام می شود.

انواع رزین های تبادل یونی

رزین های تبادل یونی به سه نوع آنیونی، کاتیونی و میکس بد تقسیم می شوند :

1- رزین کاتیونی: رزین های کاتیونی می توانند کاتیون ها یا یون های موجود در آب را حذف کنند. رزین های کاتیونی نیز خود به دو دسته رزین کاتیونی قوی و ضعیف تقسیم می شوند.

•     رزین کاتیونی اسیدی قوی: رزین های کاتیونی قوی، توانایی حذف کلیه کاتیون ها یا یون های مثبت را دارند. این نوع رزین در فرم سدیمی برای کاهش سختی آب استفاده می شوند. در واقع یون های سدیم موجود در رزین با یون ها فلزی آب مانند منیزیم و کلسیم مبادله می شوند و به این صورت سختی آب کاهش پیدا می کند. 
•     رزین کاتیونی اسیدی ضعیف: رزین های کاتیونی ضعیف نیز می توانند کاتیون های موجود در آب را حذف کنند با این تفاوت که تنها بخشی از این کاتیون ها را از آب حذف می کنند؛ در واقع رزین های کاتیونی ضعیف قسمتی از کاتیون های آب که باعث ایجاد خاصیت قلیایی در آب شده اند را حذف می کنند. 

2- رزین آنیونی: رزین های آنیونی می توانند آنیون ها یا یون ها منفی آب را حذف کنند. رزین های آنیونی نیز خود به دو دسته رزین آنیونی قوی و ضعیف تقسیم می شوند.

•     رزین آنیونی بازی قوی: رزین های آنیونی قوی قابلیت جذب کلیه آنیون های موجود در آب را دارند. برای احیای رزین های آنیونی قوی از یک باز قوی مانند سود سوزآور استفاده می شود.
•     رزین آنیونی بازی ضعیف: رزین های آنیونی بازی ضعیف تنها بخشی از آنیون های موجود در آب را جذب می کنند. این نوع رزین قادر به جذب اسیدهای معدنی مانند هیدروکلریک اسید (HCL) یا سولفوریک اسید (H2SO4) می باشد.

3- رزین میکس بد (Mixed Bed): رزین مکیس بد که به آن رزین ترکیبی نیز گفته می شود، مخلوطی از رزین کاتیونی و آنیونی می باشد. در واقع این نوع رزین ترکیبی از رزین های آنیونی قوی با نرخ 40% و  کاتیونی قوی با نرخ 60% می باشد.

در کل می توان گفت تفاوت رزین های نوع قوی با نوع ضعیف در محدوده PH ای است که می توان از این رزین های استفاده کرد. رزین های قوی قابلیت عملکرد در محدوده کامل و وسیعی از PH را دارند اما رزین های ضعیف برای محیط هایی با محدوده کوچکی از PH مناسب می باشند.